Ben je op zoek naar een boekverslag over Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker?

Deze vind je bij Mr. Chadd! Lees snel verder voor alle informatie.

• Gegevens
• Samenvatting
• Personages
• Thema’s
• Motieven
• Titelverklaring
• Perspectief
• Chronologie en tijd
• Stijl
• Beoordeling

Gegevens

Boek: Perenbomen bloeien wit

Schrijver: Gerbrand Bakker

Jaartal eerste druk:

Aantal bladzijden: 1999

Uitgeverij: Cossee

Genre: Literaire fictie

Samenvatting

Gerson speelt vaak samen met zijn oudere tweelingbroers Klaas en Kees het spel zwart. De belangrijkste regel in het spel is dat je je ogen niet open mag doen. De broers moeten “blind” op zoek naar bepaalde grafstenen op de begraafplaats. Ze spelen dit spel iedere dag en worden er steeds beter in.

De kinderen wonen samen met hun vader. Hun moeder heeft hen een aantal jaar geleden verlaten en stuurt vijf keer per jaar een kaart. De kinderen proberen altijd de postzegel te ontcijferen, maar die is vaak vervaagd. Ze zijn er wel achter gekomen dat hun moeder in Italië is.

Later rijden de kinderen samen met hun vader Gerard naar hun opa en oma in het oude autootje van Gerard. De kinderen hebben er heel veel zin in. Gerard besluit om langs de perenbomen te rijden, omdat zijn zoons dit altijd zo leuk vinden. De kinderen raken hier in een discussie over de kleur van een bloeiende perenboom. Klaas en Kees zijn ervan overtuigd dat perenbomen roze bloeien, terwijl Gerson zeker weet dat ze wit bloeien. Ze kunnen elkaar niet overtuigen van hun gelijk.

Hierna komen ze aan bij een kruispunt. Hier rijdt een rode auto. Gerard moet eigenlijk voorrang verlenen, maar dat doet hij niet en de twee auto’s botsen tegen elkaar. Gerson raakt bekneld en kan alleen nog maar “au” roepen. Gerard heeft glassplinters en wonden in zijn gezicht en Kees heeft een gebroken arm. Klaas mankeert niets en hij blijft bij Gerson, terwijl Gerard en Kees naar het ziekenhuis wordt gebracht.

Uiteindelijk moet Gerson met een brandweerauto uit de auto gehaald worden en wordt hij daarna afgevoerd naar het ziekenhuis. Klaas en hun hond Daan gaan mee in de ambulance. Daan mag het ziekenhuis niet in en wordt voor het ziekenhuis vastgezet aan een lijntje.

Gerson wordt geopereerd: zijn milt wordt verwijderd en zijn arm wordt vastgezet met pinnen. Hij ligt voor langere tijd in coma en het blijkt dat hij blind is geworden door het ongeluk. Gerson’s gezin probeert zo veel mogelijk bij hem te zijn. Ook het hondje Daan mag mee om op bezoek te komen. Als Gerson na een week uit zijn coma komt, dan zegt hij meteen dat perenbomen wit bloeien.

Nadat Gerson het ziekenhuis mag verlaten, moet hij thuis leren omgaan met zijn blindheid. Kees en Klaas proberen hem te helpen, maar Gerson is vaak wanhopig en zit het niet meer zitten. Ze spelen nog één keer het spel zwart, maar Gerson weet niet meer goed hoe het erf eruit ziet en hij valt van het bruggetje in het water.

Een paar maanden later gaan de kinderen weer logeren bij hun opa en oma. Ze rijden weer langs de boomgaard en de tweeling vertelt Gerson dat perenbomen inderdaad wit bloeien en dat Gerson dus al die tijd gelijk heeft gehad.

Gerson zegt tegen zijn broers dat hij voor altijd daar wil blijven, omdat hij zich heel goed voelt daar. ‘s Avonds besluit hij om in zijn eentje een rondje langs het meer te lopen. Zijn oma vindt dat niet een heel strak plan. Uiteindelijk overtuigen de tweeling en hun opa de oma ervan dat Gerson ook zelfstandig moet leren zijn. Gerson mag gaan wandelen, maar hij moet wel de hond meenemen.

Tijdens de wandeling loopt Gerson het water in. Hij laat zichzelf vallen en gooit zijn stok weg. De hond Daan ziet uiteindelijk hoe zijn baasje Gerson verdrinkt. Hij wordt begraven op de begraafplaats waar hij vroeger altijd zwart speelde.

Personages

• Gerson is de hoofdpersoon. Hij is een jongen van dertien. Hij is heel zorgzaam naar het hondje Daan toe. Als hij blind wordt, vindt hij dat heel lastig om mee om te gaan.
• Gerard is de vader van Gerson en de tweeling. Hij voelt zich heel schuldig dat hij de andere auto geen voorrang heeft gegeven. Ook vindt hij het lastig dat zijn ex-vrouw hem verlaten heeft en naar Italië is verhuisd.
• Kees en Klaas zijn de oudere tweelingbroers van Gerson. Ze zijn heel zorgzaam en hebben er veel voorover om te zorgen dat Gerson het goed heeft. Kees wil zelfs thuisblijven van school zodat hij voor zijn broertje kan zorgen.

Thema’s

Een belangrijk thema in dit boek is afscheid. Zo hebben de broers en hun vader afscheid moeten nemen van hun moeder en vrouw. Ook moet Gerson na het ongeluk afscheid nemen van hoe hij was. Hij moet leren omgaan met dat hij nooit meer zal kunnen zien. Uiteindelijk moet het gezin ook afscheid nemen van Gerson, als hij verdrinkt.

Ook belangrijk in dit boek is familie. De banden tussen Gerson, zijn broers en hun vader zijn heel sterk. De band met hun moeder, aan de andere kant, is heel erg verzwakt toen zij ze verlaten heeft.

Motieven

In het boek is het contrast tussen zien en blind zijn heel belangrijk. In het begin spelen de jongens bijvoorbeeld zwart, waarbij ze niets mogen zien. Ook komen Klaas en Kees erachter hoeveel spreekwoorden en gezegdes er met “kijken” of “zien” zijn, nadat Gerson blind is geworden.

Ook de perenbomen komen meerdere malen terug. Uiteindelijk belandt de auto in een ongeluk omdat Gerard afgeleid was doordat alle broers heel graag gelijk willen hebben. De perenbomen komen ook later nog terug, als Kees en Klaas erachter komen dat Gerson toch gelijk had.

Titelverklaring

Perenbomen bloeien wit slaat op de discussie die de broers hadden terwijl ze naar hun opa en oma reden. Ook is dit het eerste wat Gerson zegt als hij ontwaakt uit zijn coma. Het is hier ook belangrijk om te weten dat Gerson nooit zelf zou kunnen zien of perenbomen daadwerkelijk wit bloeien.

Perspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven. Er is een stuk geschreven vanuit de tweeling, een stuk vanuit Gerson en zelfs een stuk vanuit hond Daan. Ook is een groot stuk geschreven vanuit een alwetende verteller.

Chronologie en tijd

Het boek beslaat ongeveer een half jaar. Het begint wanneer Gerson 13 jaar oud is en eindigt als hij 14 jaar is. Het boek is chronologisch verteld.

Structuur

Het boek begint met een opening waarin eerst alle karakters worden voorgesteld en daarna begint het verhaal pas. Dit is dus ab ovo; een verhaal dat verteld wordt vanaf het begin. Het verhaal heeft een open einde. Op het einde van het boek vertelt Gerard dat hij op zoek gaat naar zijn ex-vrouw in Italië.

Stijl

Gerbrand Bakker schrijft heel beeldend. Hij gebruikt veel woorden om alle verschillende details en emoties te bespreken. Zo worden gebeurtenissen vaak heel erg uitgebreid.

Beoordeling

Het boek leest makkelijk weg. Het was oorspronkelijk geschreven als jeugdroman en dat is goed te merken. De symbolen in het boek maken het interessant om te lezen. Ook is het mooi dat je eerst leest hoe het was om te kunnen zien en daarna hoe het is om blind te zijn. Het is niet een spannend boek, maar je wil toch wel graag weten wat er gebeuren gaat.

Wil jij nog meer weten van Perenbomen bloeien wit? Of heb je een andere vraag over het vak Nederlands? De coaches van Mr. Chadd helpen je graag!